‘Groot-Brittannië verandert in Klein-Brittannië’, kopte de Volkskrant in augustus 2015. Ruim 1700 kilometer kustlijn, op een totaal van 4500, wordt bedreigd door de zee, en de overheid besloot de natuur haar gang te laten gaan. Dat levert niet alleen voor geografen indrukwekkende kusten op.
Het Brexit-referendum heeft bepaald dat het Verenigd Koninkrijk de EU zal verlaten. Schotland stemde tegen. De SNP, de grootste partij van Schotland, heeft dit aangegrepen als een tweede kans voor onafhankelijkheid. Draait het daar inderdaad op uit?
Hoewel de Brexit-procedure gestaag vordert, is de economische situatie in Groot-Brittannië nog niet catastrofaal. Maar sommigen zien de eerste tekenen: de huizenprijzen zijn aan het zakken in delen van Londen. Wat is het verhaal daarachter?
Terwijl Londen, Schotland en Noord-Ierland in meerderheid tegen stemden, waren de Welsh merendeels vóór de Brexit. Maar ook hier was de verdeeldheid groot.
De Britse houding tegenover de EU is moeilijk te doorgronden voor andere Europeanen. Meteen bij toetreding in 1973 eisten de Britten allerlei uitzonderingen en ook in de Brexit-onderhandelingen lijken ze hun hand te overspelen. Anders dan op het continent leeft bij de eilanders de herinnering aan het Britse Rijk.
Het is een heftig onderwerp: de Noordpool en het smelten van ijskappen en gletsjers. Discussies en debatten worden hierover gevoerd en dat is terecht, het is een onderwerp dat ons allemaal aangaat. In Nederland in verband met zeespiegelstijging en in het algemeen als gevolg van klimaatverandering. Hoe reageren we op zulke veranderingen? Kunnen we voorkomen dat de Noordpool helemaal smelt? Of zijn de zogenaamde tipping points al gepasseerd en verandert de natuur binnenkort van een vriend in een vijand? Om deze vragen te beantwoorden moeten we ook veranderingen in het verleden bestuderen. Vulkanische as gevonden op Spitsbergen helpt ons daarbij.
Maandenlang leefden de vier miljoen inwoners van Kaapstad met het doemscenario van Day Zero, de dag dat er geen water meer uit de kraan komt. Eerst zou die in april aanbreken, daarna in juli, in augustus en nu mogelijk pas in 2019. Kaapstad beleeft de toekomst van veel andere wereldsteden.
Het afgelopen jaar dook een groep studenten van de Universiteit Twente in de waterproblematiek van Kaapstad en omgeving, en ontwikkelde een model voor een integrale aanpak: het Smart Water Network.
De Nieuwe Hollandse Waterlinie is genomineerd voor een plek op de Unesco Werelderfgoedlijst in 2019. Het erfgoed staat echter zwaar onder druk door stedelijke uitbreiding. De vraag is wat er nog van de linie over is.
Sociaal mengen in volksbuurten gaat gepaard met fricties – het botsen en vaak schuren van oude en nieuwe bewoners. Soms kunnen ongewone, kunstzinnige acties de boel opschudden, de onverschilligheid ten opzichte van elkaar opheffen en betekenisvol zijn voor het verhaal van de buurt – er is gedeelde geschiedenis geschreven.
