Al sinds de jaren '90 is er discussie over de noodzaak van een stedelijke agenda voor de Europese Unie. Dankzij het Pact van Amsterdam eind mei worden steden voortaan systematisch betrokken bij de Europese politiek. Maar de bestuurlijke constructie van de EU wordt er daarmee niet eenvoudiger op.
De aanslagen in Brussel waren de zoveelste in een reeks jihadistische terroristische daden in Europa. Ze krijgen veel aandacht in de wereld en maken ook in Nederland extra emotie los. Brussel is dichtbij, Brussel is Europa. Hoe komt het juist in deze context tot zulke acties? Wat is precies de boodschap en wie vormt uiteindelijk het doelwit?
De Europese Unie en haar lidstaten hebben grote moeite de toestroom van vluchtelingen in goede banen te leiden. De al verzwakte territorialiteit van de lidstaten wordt zo verder op de proef gesteld en de contouren van een nieuwe staat – de Verenigde Staten van Europa – tekenen zich af. Net zo territoriaal als de lidstaten zelf ooit waren.
Er wordt veel gepraat over lidstaten die de Europese Unie al dan niet zullen verlaten. Dat zou uitkomst bieden voor de ontevredenheid over de bemoeienis van Brussel en de opstelling van collega-lidstaten. Hoe moeten we die discussies opvatten?
De verkiezingen voor het Europese Parlement in mei eindigden met vuurwerk. De eurosceptici wonnen spectaculair in Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. De uitkomst en manoeuvres van het vertrekkende parlement leidden tot heftige rivaliteit bij de eurosceptische fractievorming, en touwtrekkerij over het voorzitterschap van de Europese Commissie.
Hoeveel eurosceptici telt het Europese Parlement na de verkiezingen in mei, en gaan zij de krachten bundelen? De voorbereidingen voor een nieuwe fractie zijn al een tijd aan de gang, getuige de tweets van Geert Wilders over een anti-EU-coalitie in het EP, na de breuk in de Nederlandse gedoogcoalitie. Of het zover komt is nog de vraag.
De komende Europese verkiezingen gaan natuurlijk over de financiële crisis en de toekomst van de Unie. Maar ook de fundamentele burgerlijke vrijheden zijn een issue. Het Europees Parlement speelt zeker een rol in de bescherming tegen de systematische surveillance door inlichtingendiensten.
Op 22 en 25 mei zijn er weer verkiezingen voor het Europees Parlement. Voor wie zich afvraagt wat het EP eigenlijk doet, belichten we één van de bijdragen van het Parlement in de voornaamste kwestie van de afgelopen vijf jaar: de aanpak van de eurocrisis.
Met de aanstaande Europese verkiezingen in mei – de achtste sinds 1979 – zal de samenstelling van het Europees Parlement flink veranderen. Politieke loopbanen in het EP en elders lijken steeds verder te ontvlechten. Dit kan verdere integratie bemoeilijken omdat nationale en Europese politici zo steeds meer van elkaar vervreemden.
Sinds de financiële crisis komen Europeanen steeds vaker in actie tegen de gevestigde politiek. In het noorden gaat dat anders dan in het zuiden.
