Ooit was Bodie een kenmerkend gouddelversstadje, in de heuvels ten oosten van de Sierra Nevada in Californië. In 1950 was het verworden tot een ghost town. Dankzij een stevige lobby van historici is het nu een museum.

Het stroomgebied van de Coloradorivier beslaat delen van zeven staten in het westen van de VS en twee regio’s in Mexico. Dit uitgestrekte, goeddeels aride stroomgebied voorziet ruim 36 miljoen mensen van water voor het huishouden, irrigatie én hydro-elektriciteit. De allereerste dam die hier gebouwd werd, was de Hoover Dam in 1936, destijd een technisch wereldwonder.

Het noordelijke deel van de in totaal 2,1 miljoen vierkante kilometer die de Amerikanen in 1803 kochten van Frankrijk, de zogeheten Louisiana Purchase (zie Geografie september 2019), werd allang bewoond door verspreide groepen inheemse volken, in totaal zo’n 600.000 mensen. Zij waren goeddeels onkundig van de koloniale transactie en leefden hun levens zoals altijd. Maar niet voor lang: spoedig zouden de Sioux (tegenwoordig Lakota), Cheyenne, Crow en vele andere stammen overspoeld worden door ‘Amerika’.

De Outer Banks vormen een strook van zo’n 300 kilometer, met eilandjes, duinen, zandbanken en kwelders, voor de Atlantische kust van North Carolina – een soort Waddenzee van de Verenigde Staten. Lange tijd fungeerden de Outer Banks vooral als barrière voor het laaggelegen kustgebied van North Carolina, vandaar ook de term barrier islands. Ze krijgen dikwijls te maken met stormen, orkanen en hoge golven, die grote schade toebrengen aan stranden en duinen, infrastructuur en gebouwen.

In de 19e eeuw maakte het Amerikaanse spoorwegnet in het noorden van het land een enorme groei door. De noordoostelijke steden werden in hoog tempo door spoorwegen verbonden en het netwerk breidde zich verder uit naar the Midwest en de Mississippi-delta. Ook werd gepleit voor de bouw van transcontinentale spoorverbindingen naar de snel ontwikkelende westkust. De aanleg van nieuwe, lange spoorwegen door de amper bevolkte gebieden was echter onbetaalbaar voor de afzonderlijke, particuliere spoorwegmaatschappijen. De Amerikaanse overheid zag zich genoodzaakt bij te springen en stelde in de nabijheid van de opschuivende spoorlijnen goedkope of zelfs gratis landbouwgrond beschikbaar aan aankomende boeren en hun gezinnen. Talloze (migranten)huishoudens grepen de nieuwe mogelijkheden met beide handen aan en de bevolking van de beide Dakota’s, Nebraska, Wyoming en Montana groeide in een enorm tempo.

Tussen 1682 en 1762 maakten de Fransen de dienst uit in ‘La Louisiane Française’, een uitgestrekt gebied tussen de Grote Meren en de Golf van Mexico (zie voor een kaartje Geografie september 2019). Na de Louisiana Purchase (1803) werd La Louisiane Française Amerikaans, inclusief het Franse suikerrietplantagebied in de huidige staat Louisiana. Franse kolonisten hadden het op slavernij gebaseerde plantage systeem geïmporteerd uit ‘hun’ West-Indische eilandbezittingen. De Amerikaanse agrarische elite nam de meeste Franse plantages over en breidde het feodale productiesysteem nog aanzienlijk uit, inclusief de import van grote aantallen tot slaaf gemaakten uit West-Afrika.

In de 19e eeuw schuift het kolonisatiefront van de Verenigde Staten onstuitbaar op naar het westen, en de oorspronkelijke bevolking moet het veld ruimen. Hoewel ‘Shoving the indians out of the way’ al geruime tijd staande praktijk is, verklaart de Indian Removal Act (1830) de oorspronkelijke bevolking vrijwel vogelvrij tegenover de ongebreidelde landhonger van de blanke kolonisten. Zo moeten de Seminole uit Florida en de Cherokee uit Alabama te voet naar Oklahoma verhuizen, een barre tocht waarbij duizenden het leven laten – de zogenoemde Trail of tears. 

Nadat de Spanjaarden ruwweg tussen 1540 en 1580 ook het zuidwesten van de latere Verenigde Staten hadden doorkruist, maakte dit uitgestrekte gebied deel uit van het grote Spaans-koloniale rijk in de Amerika’s. De Spanjaarden hadden daarbij grote belangstelling voor ‘Nuevo Mexico’ en Arizona vanwege de verhalen over de aanwezigheid van rijke zilveraders. Het gebied rondom het noordelijk gelegen Santa Fe (New Mexico) werd een belangrijke leverancier voor de Spaanse zilvervloten. Op zoek naar een gunstiger route ontdekte Antonio de Espejo in 1583 bij toeval El Morro, een 60 meter hoge zandsteenrug in het gortdroge noordwesten van New Mexico. Aan de voet daarvan lag een bron met een permanente wateraanvoer – ook in de smoorhete zomers. De Espejo sprak in zijn reisverslag over ‘de poel bij de grote rots’. Het werd al snel een belangrijke pleisterplaats voor vermoeide, dorstige reizigers en hun rij- en pakdieren op de route naar en vanuit Santa Fee. 

Het Erie Canal, de verbinding tussen de Atlantische Oceaan en de Grote Meren via New York en de rivier de Hudson, kwam gereed in 1825. Met een lengte van 584 kilometer en 35 sluiscomplexen was het een groots project dat in slechts 8 jaar werd gerealiseerd. Het Eriekanaal halveerde de transportkosten van de Grote Meren naar New York en was lange tijd bijzonder succesvol, zowel voor de haven van New York, als voor de economische ontwikkeling van het noordelijke deel van de staat New York én de zuidelijke kuststroken van het Ontario-, Erie- en Michiganmeer. 

In 1764 stichtten de Fransen op een gunstige plek aan de Mississippi en dicht bij de monding van de Missouri-rivier Saint Louis. De stad zou lange tijd een belangrijke rol spelen in de pelshandel. De Frans-Amerikaanse bezittingen tussen de Grote Meren en New Orleans lagen aanvankelijk ver van de Britse koloniën aan de Oostkust. Na de succesvolle doorkruising van de Appalachen (zoals bij Cumberland Gap, zie Geografie april 2019), schoof het ‘Britse’ kolonisatiefront snel op in westelijke richting en werden de latere staten Alabama, Indiana, Iowa, Kentucky, Mississippi, Ohio en Tennessee bezet. Gaandeweg beseften de Fransen dat hun posities in het centrale deel van Noord-Amerika uiteindelijk onhoudbaar zouden zijn. Toen Napoleon, die geld nodig had voor de oorlogsvoering in Europa, in 1803 de Franse bezittingen te koop aanbood, gingen de Verenigde Staten van Amerika daar direct op in. Door de aankoop – later bekend als de Louisiana Purchase – zou het territorium van de VS zelfs verdubbelen.