Op basis van de verschillende ligging en geologie kun je de zes eilanden in drie groepen verdelen: (1) Aruba, (2) de SSS-eilanden en (3) Curaçao en Bonaire. In het drieluik ‘Geologie van de Antillen’ gaan we hier dieper op in.

Wat is dat voor ding, vraag je je af als je van Groesbeek naar Kleef in Duitsland rijdt. Aan de rechterkant van de weg in het dorp Wyler staat een grijze ruïne, de ramen eruit, wat rest zijn verroeste tralies. Er groeien volwassen berkenbomen op het dak, dus het moet er al heel lang zo bij staan.

Kaartlezen is voor veel leerlingen al knap lastig, maar voor slechtzienden is het bijna niet te doen. In De Grote Lijn Atlas is bijna álles op de schop gegaan: kleuren, typografie, selectie van thema’s en graadnet. Dat moet je zien!

Gevarenzones in de Alpen

Dat de gletsjers met rasse schreden terugwijken, is met het blote oog te zien. Ook andere, soms minder zichtbare effecten van de klimaatverandering worden in Zwitserland nauwgezet bijgehouden. Stijgende temperaturen en stortregens leiden tot verwoestende modderstromen, landverschuivingen en puinregens.

'De grens is terug', kopte De Gelderlander van woensdag 7 april 2021. ‘Alléén met een negatieve coronatest zijn Nederlanders welkom in Duitsland.’ Drie dagen later, met een negatief testbewijs op zak, neem ik een kijkje bij de lastig te bewaken grens tussen het Achterhoekse Dinxperlo en Süderwick. 

Tektonikarena Sardona

De uitdrukking ‘En de onderste steen moet boven komen’ wordt nogal eens gebruikt, tot in de politiek aan toe. Meestal gaat het om een misstand en kost het jaren van onderzoek. Behalve in de Zwitserse Alpen: daar kun je de omkering met blote ogen aanschouwen.

Van spektakel tot stille kracht

Een van de spectaculairste waterscheidingen ter wereld zie je op het eiland La Palma. Onder invloed van de noordoostpassaat trekt daar bijna elke dag een wolkendek over een hoge bergkam om vandaar als een vertraagde waterval omlaag te denderen en op te lossen in het niets. Ook elders, tot zelfs in Nederland, zijn er talloze waterscheidingen, maar niet altijd zo zichtbaar.

‘Hoe ziet hij eruit – nog een beetje gezond?’ Hoopvol kijk ik mijn vriend aan. Bedrukt antwoordt hij: ‘Het is verschrikkelijk, hij ligt echt op sterven. Vorig jaar aan het einde van de winter zag hij er nog wel goed uit. Maar nu...’ 

De 7e editie van De Junior Bosatlas bevat een opvallend, nieuw onderdeel in de ‘atlasgeografie’. Op pagina 84 en 85 staat een langgerekte foto met zes in elkaar overlopende landschappen, van toendra naar gematigde steppe. Het zijn de Europese landschappen van noord naar zuid. 

Er zijn allerlei taalregels die we bewust, maar veel vaker onbewust, gebruiken om teksten en beelden te structuren. Goed gebruik daarvan in lesmethoden helpt leerlingen de stof beter te doorgronden. Marion van de Coolwijk vergelijkt de Geo, De Wereld van en buiteNLand.