Omlijsting vol verhalen
Als je met de auto over de A2, vanuit centraal Nederland, richting de hoofdstad van Noord-Brabant rijdt, kruis je een aantal Rijntakken en de Maas.
In de 19e eeuw maakte het Amerikaanse spoorwegnet in het noorden van het land een enorme groei door. De noordoostelijke steden werden in hoog tempo door spoorwegen verbonden en het netwerk breidde zich verder uit naar the Midwest en de Mississippi-delta. Ook werd gepleit voor de bouw van transcontinentale spoorverbindingen naar de snel ontwikkelende westkust. De aanleg van nieuwe, lange spoorwegen door de amper bevolkte gebieden was echter onbetaalbaar voor de afzonderlijke, particuliere spoorwegmaatschappijen. De Amerikaanse overheid zag zich genoodzaakt bij te springen en stelde in de nabijheid van de opschuivende spoorlijnen goedkope of zelfs gratis landbouwgrond beschikbaar aan aankomende boeren en hun gezinnen. Talloze (migranten)huishoudens grepen de nieuwe mogelijkheden met beide handen aan en de bevolking van de beide Dakota’s, Nebraska, Wyoming en Montana groeide in een enorm tempo.
In 2019 keert Anthon Keuchenius, politiek geograaf, journalist en Jemen-kenner, terug naar het eiland Socotra in de Indische Oceaan. Moederland Jemen is dan al vier jaar in een oorlog verwikkeld. Hij doet onder andere verslag in NRC Handelsblad. En beschrijft hier, in Geografie, zijn overtocht naar het eiland.
Het silhouet van Eindhoven werd lang gedomineerd door kerktorens en fabrieksschoorstenen. De laatste jaren schiet de hoogbouw echter uit de grond. Leerlingen van het Sint-Joriscollege mochten meedenken over het toekomstige aanzicht van hun stad.
Het schoolvak Natuur, Leven en Technologie (NLT) biedt docenten aardrijkskunde een uitgelezen kans om samen te werken met pure bètavakken. Maar hoe zit NLT in elkaar en wat voor modules zijn er zoal?
Tussen de maïsvelden en egaal groene graslanden door lopen we in De Horst bij Groesbeek naar het Ketelbroek, het oudste voedselbos van Nederland. Voedselbospionier en mede-eigenaar Wouter van Eck: ‘Toen een journalist dát als reden noemde om hierheen te komen, zei ik, wat sneu voor Nederland, want dit voedselbos is nog maar 11 jaar oud.’ Links van de weg legt een boer op een grote tractor met een enorme trommelmaaier een veld met Engels raaigras plat. De komende dagen gaat hij nog een paar keer het land over met een keermachine om het gras om te leggen zodat het beter droogt, en het bijeen te harken. Daarna komt hij met een balenpers en een wikkelmachine om de balen voorgedroogd gras in plastic te sealen. Dan verschimmelt het niet en kan hij het in de winter aan zijn koeien voeren. Rechts van de weg schiet de maïs in lange rijen omhoog. De sporen van de zware machines zijn nog zichtbaar. Zo werkt de moderne landbouw.
Nog exact een week, en dan ga ik voor een tweede keer naar Libië. Dit keer voor een paar weken, in plaats van voor twee dagen. Zo begon Gabriëlle Metz, plaatsvervangend ambassadeur in Libië, haar eerste blog in maart van dit jaar. Maar corona veranderde alles. Twee weken Libië werd in werkelijkheid nog geen 100 uur. Fast forward vijf maanden, naar nu: Nog exact een week, dan gaat ze weer naar Tunesië, hopelijk met een snelle doorstart naar Libië. De voorbereidingen zijn weer gestart, het voelt als een onwerkelijke déjà vu.
Dat het Ruhrgebied toonaangevend is in industriecultuur, weten de meeste Nederlanders wel. Vaak bezoeken ze de Gasometer in Oberhausen, Zeche Zollverein in Essen en Landschaftspark Duisburg-Nord. Maar het Ruhrgebied – lekker in de buurt – heeft nog veel meer bezienswaardigheden. Zo kun je in het zuidoostelijke deel van de regio ook een interessante Ruhrtour maken.
