Le Havre heeft de tweede grootste haven van Frankrijk (na Marseille) en maakt deel uit van de ‘Hamburg – Le Havre range’, een concentratiegebied van belangrijke havens in Noordwest-Europa. Toch beleeft deze stad al lange tijd een economische en demografische crisis. Ondanks verschillende plannen is de oplossing nog niet in zicht.

Met ‘zelfstandige’ thuislanden legaliseerde het apartheidsregime de regionale ongelijkheid tussen blank en zwart. In Eastern Cape, de armste provincie van Zuid-Afrika, is in de voormalige thuislanden Ciskei en Transkei de erfenis van die donkere jaren nog altijd zichtbaar. Verslag van een roadtrip door een regio die toeristen bijna altijd overslaan. 

De Bosatlas van de duurzaamheid  

Een dag na het tweede boerenprotest tegen de stikstofnorm op het Malieveld in Den Haag werd in het gebouw van de SER De Bosatlas van de duurzaamheid gepresenteerd. Aan actualiteit geen gebrek. 

We horen en lezen vaak over dezelfde steden. Ze verschijnen regelmatig in het nieuws of zijn veelvuldig onderwerp van onderzoek vanwege opvallende veranderingen of een interessante geschiedenis. De online serie ‘Steden uit de schaduw’ op geografie.nl gaat over steden die juist niet vaak in de media verschijnen: ook daarover zijn genoeg boeiende verhalen te vertellen. Billy Gunterman trapt af met een stadsverkenning van Tartu. Wie volgt? 

Het tijdschrift Derde Wereld, jarenlang een belangrijk discussieplatform over ontwikkelingsvraagstukken, stierf in1998 een stille dood. Ruim twintig jaar later verschijnt er online een ‘nagekomen nummer’ – in de oude opzet, maar met eigentijdse issues. Het laat de lacune die het blad achterliet, voelen. 

Woningen zijn om in te wonen. Als ze oud zijn en niet meer aan de moderne eisen voldoen, verbeteren of slopen we ze. Daarmee verliezen we soms erfgoed en storten we bewoners in onzekerheid. Neem de wijk Jerusalem in Nijmegen. 

Had ik al verteld dat je in Asturië prachtig kunt fietsen? Tussen de grijsgroene Picos en de Atlantische oceaan. Of in de Kop van Noord-Holland, de Noordoostpolder, Zuidwest-Friesland, Noordoost-Groningen, Montferland, Sauerland, Toscane, de Pyreneeën? Ik meen van niet. Maar ach, kun je niet overal prachtig fietsen? Heeft niet elk landschap zijn verhaal, zijn charme, in welk jaargetijde dan ook? 

En waarom dat belangrijk is

In tijden van continue digitalisering is het goed om eens bij het analoge, het tastbare, stil te staan. Daarvan werd ik me bewust toen we tijdens een pauze tussen twee lessen door vanuit de Aeres Hogeschool naar de stadsmaquette van Almere zijn gelopen. Het was me geheel ontgaan dat de hele gemeente en een aantal Almeerse gebouwen door een echte 'Lego Certified Professional' met miljoenen Legosteentjes zijn nagebouwd. Zo’n analoge maquette doet je blijkbaar wat, want het veroorzaakte een wauw-effect bij de studenten. En dat effect levert allerlei vragen op.

Elke vier jaar bij de waterschapsverkiezingen speelt dezelfde vraag: Kunnen we de waterschappen in de provincies laten opgaan? Dat scheelt geld en gedoe. Vaak komt deze vraag van provinciebestuurders, oud-Statenleden of mensen die in het stemhokje van het verkeerde waterschap staan. Toch blijkt de huidige situatie de beste.