Leo schreef in zijn eerdere blog dat hij zich verheugde op de stadsexcursie met als thema sociale huisvesting in Wenen. Die viel een beetje tegen. Maar, geen gezeur. Want je komt op plekken die je anders niet zou zien, en als geograaf heb je altijd die geografische bril op waardoor je patronen ontwaart die voor de rest van de mensheid geheim blijven. 

Excursies zijn altijd fijn, en ze maken ons vak zo aantrekkelijk. Tijdens EUGEO hadden Leo's collega's een sessie georganiseerd over de ethische aspecten van veldwerken. Studenten waarderen veldwerken en excursies nog steeds in hoge mate, en ze leren heel veel. Maar niet iedereen voelt zich comfortabel bij veldwerk.

In zijn eerste blog was Leo niet zo positief over de openingsvoordracht. Dat leidde tot bezorgde vragen vanuit het vaderland: ging het wel goed, met hem in het algemeen, en met de wetenschap in het bijzonder? Kort antwoord: tweemaal ja. Om dat te illustreren schrijft hij vandaag over de voordrachten die hem enthousiasmeerden.

Het tiende EUGEO-congres brengt Leo Paul naar Wenen, een plek die hij altijd vermeed. Inmiddels is zijn vooroordeel weggenomen, want wat een mooie interessante stad is het. Maar hij is hier voor de wetenschap, het congres. Dat valt, in tegenstelling tot de stad, vooralsnog wat tegen. De inhoud van deze blog komt dus vooral van Leo's eigen kennis en een bezoek aan een zeer boeiend museum. En ook wat toeristische uitstapjes. Op persoonlijke titel en met een kritische knipoog geschreven.

Ik kan mij goed voorstellen dat veel mensen het nieuws over Oekraïne overslaan. Al drie-en-een-half jaar sleept de oorlog zich voort. Voor iedereen die zijn blik op het conflict wil verfrissen, zijn drie uitstekende boeken verschenen.

Het verhaal is nog niet rond

Het Koninklijk Museum van Midden-Afrika in Tervuren werd wel ‘het laatste koloniale museum ter wereld’ genoemd. Bij de renovatie verdwenen de luipaardman en andere racistische beelden uit het directe zicht en het verhaal van de misdadige koloniale uitbuiting wordt nu wél verteld. Maar het verhaal is nog niet rond. Gaat ook de roofkunst in de collectie eindelijk terug naar waar deze vandaan komt? 

Twee ‘belevenismusea’ in Bremerhaven

Aan de Neue Hafen in Bremerhaven staan twee musea met een hoog geografisch gehalte: het Deutsches Auswandererhaus en het Klimahaus. Ze nodigen je uit je in te leven in de wereld van landverhuizers en klimaatslachtoffers. Daarbij lijkt de beleving het soms te winnen van de inhoud. Maar je steekt er sowieso veel van op. 

• Giesen, P. Autopia. Hoe de auto onze wereld veranderde. .
• Steegh, J. & H. Teunissen. Moderniteit in kaart. Ontwerp en ruimte in de moderne tijd. 
• Rutte, R. Historische atlas van Nederland. Hoe ons land in 2000 jaar is ingericht. 
• Balmes, H.J. De Rijn. Biografie van een rivier. 
• Onwijn, K. Ode aan Oekraïne. Cultuurhistorische achtergronden bij een conflict. 

De oorlog in Oekraïne raakt steeds meer op de achtergrond en zal in de komende tijd wellicht overschaduwd worden door ander belangrijk nieuws. De afloop van deze oorlog is onzeker en zal afhangen van de bereidheid van het Westen om Oekraïne zowel militair als economisch te blijven steunen. In dit opzicht zijn de aanstaande verkiezingen in de VS (presidentschap) en de EU (Europees Parlement) van groot belang. Ongeacht de uitkomst, de gevolgen van de Russische invasie zijn ingrijpend. Deze lezing zal de korte-termijneffecten van de oorlog in kaart brengen, met voornamelijk aandacht voor de bespreking van de langetermijngevolgen.

Al 100 jaar omstreden: Hoe dachten en denken geografen over grenzen?

Heugelijke feiten: afgelopen voorjaar bestond het Goede Vrijdagakkoord een kwart eeuw en kwamen de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk eindelijk tot definitieve afspraken over de Noord-Ierse grens in het handelsverkeer. De grens leidt al ruim een eeuw tot spanningen. En ruimer: hoe keken geografen deze eeuw naar grenzen?