Vorig jaar april organiseerde de Hogeschool Rotterdam een studiereis naar Japan. Deze kreeg vorm in co-creatie tussen docenten en studenten, waarbij iedereen actief bijdroeg. En dan blijkt hoe uiteenlopend de indrukken kunnen zijn. Alle clichés over Japan kun je er ook werkelijk tegenkomen – soms pal naast elkaar.
Kasseien lagen vroeger overal, tot ze stilaan moesten wijken voor straatklinkers, betonplaten of onder teerlagen verdwenen. Op enkele plekken bleven stukjes bewaard, en daarop draaien wielrenners nog altijd hun rondjes, ook in Nederland. Maar voor hoe lang nog?
‘Toen ik op de basisschool zat, werd op televisie een spotje uitgezonden van de campagne “Wees wijs met water”. Ik herinner me dat nog steeds! Mijn school besteedde er toen ook aandacht aan. Als je dingen meemaakt blijft het beter hangen,’ vertelt Franc van der Steen over het belang van de GeoWeek.
Na aanleiding van de eerste ontwikkelsessies van curriculum.nu geven verschillende aardrijkskundedocenten die ons vak vertegenwoordigen een korte indruk van de ontwikkelingen tot nu toe.
Het Expertisenetwerk Bodem en Ondergrond (ENBO) is hoofdpartner van de GeoWeek, een week waarbij in het basisonderwijs volop aandacht is voor geo in de praktijk. Leerlingen kunnen op excursie bij allerlei geo-organisaties die hun deuren speciaal daarvoor openen, om te zien wat je allemaal kunt met aardrijkskunde. Gilbert Boerekamp legt uit waarom vanuit Rijkswaterstaat en ENBO interesse is in de GeoWeek en waarom het zo belangrijk is dat onderwijs en de praktijk beter op elkaar aansluiten.
Natuurmonumenten stelt natuur, landschap en cultuurhistorie veilig door gebieden aan te kopen en te beheren. Ook bij de Marker Wadden ligt de nadruk op bescherming van bedreigde natuur, in dit geval van het Markermeer. Maar dan op een bijzondere manier: door de aanleg van een groep nieuwe eilanden.
Als je vanuit Nederland de grens met België passeert, verandert het landschap. Alles ziet er opeens anders uit: de woningen, dorpen, weilanden, akkers, bossen, wegen, bedrijfsterreinen, steden, het nederzettingspatroon, de verkavelingsstructuur, alles. Het is fascinerend. De oorzaken zijn meervoudig, maar zal ik hier buiten beschouwing laten. Koester het raadselachtige.
De kloof is opeens niet meer weg te denken uit het debat. We raken niet uitgepraat over de verschillen tussen stad en land, arm en rijk, volk en elite. Ook op kaarten is er een groeiende belangstelling voor kloven te zien. Op internet is een trend aan de gang waarbij mensen zelfgemaakte kaarten plaatsen op populaire sites als Reddit. Het zijn steeds meerdere kaartjes bij elkaar waarop een land of regio is verdeeld langs simpele scheidslijnen: hier wonen rustige types en hier druktemakers; hier eten ze graan en hier rijst; hier komen toeristen, hier niet.
Van 10 naar inmiddels 29 scholen die meedoen met Geo Future School. Dat is niet alleen te verklaren door een behoefte aan toekomstgericht onderwijs. GFS sluit naadloos aan bij wat er speelt in de onderwijskundige debatten, en beleidsmakers halen het aan als goed voorbeeld. Hoe kunnen we op deze rugwind meeliften?
Toen ik onlangs voor het eerst van mijn leven in Beiroet was, vroeg iemand me of ik niet was geschrokken van de militairen in het straatbeeld. Nee, dat was ik eigenlijk niet. Waarom niet? Een paar jaar geleden leek me dat nog een schrikbeeld, misschien zelfs het schrikbeeld. Na ruim twee jaar realiteit ben ik eraan gewend geraakt.
