Iedereen die over het web surft, is er vast wel eens een tegengekomen: een site die op .tk eindigt. Het piepkleine Tokelau, drie atollen in de Pacific die staatsrechtelijk bij Nieuw-Zeeland horen, is de onbetwiste grootmacht als het gaat om landenextensies

In maart en omstreken zit ik meer thuis op de bank dan op de fiets. Ik kijk dan hele middagen naar Sporza. Naar eindeloze wielerwedstrijden in Vlaanderen. Van de Omloop het Nieuwsblad (25 februari) tot en met de apotheose, de Ronde van Vlaanderen (2 april). Met Vlaams commentaar. Ik weet het, ik leid een ledig en zinloos bestaan.

Nederland als metropool is al vaker ter sprake gekomen. De steden verder ontwikkelen en de rest van Nederland moet het zelf maar uitzoeken? De Randstedelijke (of vooral Amsterdamse?) arrogantie lijkt niet ver weg. 

Een scratch map kan leiden tot hoogoplopende spanningen. Denk hierbij niet alleen aan afgunst of concurrentiestrijd, maar ook aan verschillen van mening over respectievelijk de ‘spelregels’ of de geopolitieke positionering ten opzichte van betwiste gebieden of regio’s. Anders dan bij Monopolie of Risk wordt er bij de scratch map geen boekje met regels bijgeleverd. Dit leidt direct tot het eerste onvermijdelijke dilemma: ‘wanneer mag je krassen’?

Regelmatig verzorgt Jan Willem van Eck een gastles en gaat daarbij in op de taal van grafieken en kaarten. Dat die een ‘eigen’ taal hebben, met semantiek en grammatica verrast menig toehoorder. 

Brussel is een stad van pleinen’, schreef Manuel Aalbers in zijn vorige column. Er waar zijn pleinen uiterst geschikt voor? Juist, voor markten.

Het was een van de grappigste momenten uit het satirische programma Zondag met Lubach vorig seizoen: de Amsterdamse toeristenkaart.

Als je zoals Frank van Dam in Den Haag woont, ben je als fietser enigszins beperkt.

Toeristen vinden het mooi, zo’n herder met schaapskudde op de hei. Maar ze zijn meer dan een nostalgische attractie en leveren een belangrijke bijdrage aan het beheer van het heidelandschap.

Samenvattingen van het geopolitieke gedachtegoed kunnen niet zonder het begrippenpaar heartland-rimland. Heartland komt van Mackinder, rimland van Spykman. Ze duiden op de kern en de randzone van Eurazië, en de beheersing ervan speelt volgens de bedenkers een sleutelrol in de mondiale machtsverhoudingen. Over Mackinder bestaat een stortvloed van literatuur, over Spykman was lang weinig bekend.