Had ik al verteld dat je in Asturië prachtig kunt fietsen? Tussen de grijsgroene Picos en de Atlantische oceaan. Of in de Kop van Noord-Holland, de Noordoostpolder, Zuidwest-Friesland, Noordoost-Groningen, Montferland, Sauerland, Toscane, de Pyreneeën? Ik meen van niet. Maar ach, kun je niet overal prachtig fietsen? Heeft niet elk landschap zijn verhaal, zijn charme, in welk jaargetijde dan ook? 

Met ‘zelfstandige’ thuislanden legaliseerde het apartheidsregime de regionale ongelijkheid tussen blank en zwart. In Eastern Cape, de armste provincie van Zuid-Afrika, is in de voormalige thuislanden Ciskei en Transkei de erfenis van die donkere jaren nog altijd zichtbaar. Verslag van een roadtrip door een regio die toeristen bijna altijd overslaan. 

De Bosatlas van de duurzaamheid  

Een dag na het tweede boerenprotest tegen de stikstofnorm op het Malieveld in Den Haag werd in het gebouw van de SER De Bosatlas van de duurzaamheid gepresenteerd. Aan actualiteit geen gebrek. 

We horen en lezen vaak over dezelfde steden. Ze verschijnen regelmatig in het nieuws of zijn veelvuldig onderwerp van onderzoek vanwege opvallende veranderingen of een interessante geschiedenis. De online serie ‘Steden uit de schaduw’ op geografie.nl gaat over steden die juist niet vaak in de media verschijnen: ook daarover zijn genoeg boeiende verhalen te vertellen. Billy Gunterman trapt af met een stadsverkenning van Tartu. Wie volgt? 

En waarom dat belangrijk is

In tijden van continue digitalisering is het goed om eens bij het analoge, het tastbare, stil te staan. Daarvan werd ik me bewust toen we tijdens een pauze tussen twee lessen door vanuit de Aeres Hogeschool naar de stadsmaquette van Almere zijn gelopen. Het was me geheel ontgaan dat de hele gemeente en een aantal Almeerse gebouwen door een echte 'Lego Certified Professional' met miljoenen Legosteentjes zijn nagebouwd. Zo’n analoge maquette doet je blijkbaar wat, want het veroorzaakte een wauw-effect bij de studenten. En dat effect levert allerlei vragen op.

Elke vier jaar bij de waterschapsverkiezingen speelt dezelfde vraag: Kunnen we de waterschappen in de provincies laten opgaan? Dat scheelt geld en gedoe. Vaak komt deze vraag van provinciebestuurders, oud-Statenleden of mensen die in het stemhokje van het verkeerde waterschap staan. Toch blijkt de huidige situatie de beste.

Nadat de Spanjaarden ruwweg tussen 1540 en 1580 ook het zuidwesten van de latere Verenigde Staten hadden doorkruist, maakte dit uitgestrekte gebied deel uit van het grote Spaans-koloniale rijk in de Amerika’s. De Spanjaarden hadden daarbij grote belangstelling voor ‘Nuevo Mexico’ en Arizona vanwege de verhalen over de aanwezigheid van rijke zilveraders. Het gebied rondom het noordelijk gelegen Santa Fe (New Mexico) werd een belangrijke leverancier voor de Spaanse zilvervloten. Op zoek naar een gunstiger route ontdekte Antonio de Espejo in 1583 bij toeval El Morro, een 60 meter hoge zandsteenrug in het gortdroge noordwesten van New Mexico. Aan de voet daarvan lag een bron met een permanente wateraanvoer – ook in de smoorhete zomers. De Espejo sprak in zijn reisverslag over ‘de poel bij de grote rots’. Het werd al snel een belangrijke pleisterplaats voor vermoeide, dorstige reizigers en hun rij- en pakdieren op de route naar en vanuit Santa Fee. 

Is het je ooit opgevallen dat Berlijn vol staat met duizenden fel oranje afvalbakken? ‘So orange ist nur Berlin’ luidt de slogan van de Berliner Stadreinigung. Wat is het verhaal erachter? 

Goede klimaateducatie prikt het idee door dat we willoze slachtoffers zijn van een destructief systeem. Observerende aandacht is essentieel om niet meegesleurd te worden in de angst voor klimaatverandering. Om sterk te worden door er tegenin te zwemmen.