Martin de Jong blogt over globalisering en hoe elk land daar een score in krijgt. Want ook globalisering kun je meten en in kaart brengen.

In 2015, het Jaar van Ruimte, kijken we naar de spanningsvelden in het ruimtegebruik, en naar partijen die de ruimte tot 2040 zullen inrichten. Maarten Ridderbos, auteur van het boek Landschappen vol met energie, breekt een lans voor ruimtelijk slim ingepaste, duurzame energiewinning.

Frank van Dam vraagt zich af waarom er zo weinig zonnepanelen te zien zijn in wijken waar je ze juist verwacht: die waar mensen met een goede bankrekening wonen.

In het meinummer van Geografie 2014 schreven we al over Geo Future School. Tien scholen zijn inmiddels bezig met deze onderwijsstroom in oprichting of oriënteren zich erop. Zelf ook een Geo Future Module maken? Lees hier hoe het kan.

 

Recente onderzoeken in Utrecht en Wageningen op basis van hydrologische simulatiemodellen lijken erop te wijzen dat de mens – meer nog dan klimaatverandering – grote invloed heeft op de ontwikkeling van droogtes in de toekomst.

In 1995 schreef Salle Kroonenberg deze column in een nieuwsbrief van het KNGMG. Verander ‘Bosnië’ in ‘Oekraïne’ en z’n woorden zijn nog altijd actueel, afgezien van het grapje over Braks, toenmalig minister van Landbouw. Tijden veranderen, maar soms – helaas – bar weinig.

Billy Gunterman gaat een weekend weg op een oude kaart: Riga, de hoofdstad van Letland.

 

Zoutproducent Frisia mag vanaf 2021 van staatssecretaris van Economische Zaken Dijksma zout winnen onder de Waddenzee bij het Friese Harlingen. De Waddenvereniging spreekt van ‘fout zout’ en voert stevig campagne voor het bedreigde werelderfgoed. Is het Waddenzeezout inderdaad ‘fout’?

 

Alsof de inwoners van Groningen niet genoeg aan hun hoofd hebben met de perikelen rond de winning van aardgas en de aardbevingen, zette de EO Pekela in januari neer als de slechtste plek van Nederland. Het is niet de eerste keer dat de gemeente en haar inwoners een negatief label krijgen opgespeld.