Jongeren staken, of spijbelen, voor een beter klimaatbeleid. In diverse media werd hoofddocent aardrijkskunde Adwin Bosschaert (Hogeschool van Amsterdam) aangehaald. Hij onderzocht hoe scholieren zich bezig houden met het klimaat. In de volgende Geografie een uitgebreid artikel van Bosschaert over dit onderzoek.

Landelijke media berichtten gisteren over het afsmelten van een derde van Himalaya's ijskappen als zijnde een nog onbekende klimaatcrisis. In Geografie van september 2010 schreven wij hier al over in het artikel 'Smelten gletsjers bedreigt 67 miljoen mensen in Zuidoost-Azië'.

Eind vorig jaar stond Wageningen Universiteit een moment stil bij de 15e editie van de Masteropleiding in Geo-Information Science (MGI). Voor de gelegenheid werd een symposium georganiseerd met als onderwerp van de dag: De toekomst van geo, hoe gaan we de volgende generatie opleiden? Naast geowetenschappers in spe waren er alumni, staf en overige geïnteresseerden aanwezig. Tot die laatste groep behoor ik ook, en als buitenstaander mocht ik mijn visie op het onderwerp van de dag delen. Mijn belangrijkste suggestie: geef vooral aandacht aan het geografisch gen en bevorder geografische nieuwsgierigheid.

De economie van Uummannaq, een stadje in Groenland, ruim 600 kilometer boven de poolcirkel, leunt voor een belangrijk deel op de visserij. Maar de klimaatverandering is onmiskenbaar en overbevissing dreigt. 

Ik dacht altijd dat Ligurië een welgestelde provincie was. Tot ik er ging fietsen. Het is er linke soep: scheuren, kuilen en gaten in de wegen. Kleine gaten, grote gaten, tot 30 centimeter diep. Vooral de kleine paswegen (de witte weggetjes op de kaart) zijn slecht. Verklaarbaar natuurlijk: de winters zijn ijskoud en de zomers snikheet.

Ofwel: de paradox van gevaar 

‘Wij houden van de hele wereld, maar niemand houdt van ons’, sprak een taxichauffeur in Medellin. Bij het land Colombia denken Nederlanders vaak aan drugs, Pablo Escobar en de FARC. Het NRC Handelsblad bevestigde dit beeld onlangs nog: ‘Cocaproductie in Colombia op hoogtepunt’. Maar sinds een paar jaar trekken jonge toeristen juist massaal naar het land. Wat is hier gaande? 

Van reconstructie naar retroversie

Krakow, Gdańsk en Warschau trekken enorm veel toeristen. Die realiseren zich vaak niet dat veel Poolse binnensteden na de Tweede Wereldoorlog in puin lagen en nadien zijn herbouwd en deels gereconstrueerd. Dat biedt een interessant verhaal, dat verbonden is met schuivende grenzen, migratie en identiteit.