Op Cyprus loop je met gemak over een voormalige zee- of oceaanbodem. Een indrukwekkende wandeling door het Troödosgebergte voert je ook nog over de aardmantel. Het gesteente hier is diep onder een voormalige oceaan ontstaan.

‘Ik wilde jullie vanuit de luie zetel of stoel via de computer graag laten meekijken in het fascinerende binnenste van gesteenten’, schrijft Ronald Dreesen in het voorwoord van Kijk eens in die steen. Het resultaat is om stil van de worden.

De geschiedenis van de teruggang van Scandinavisch landijs is in Noord-Duitsland makkelijk te volgen. Met de jongste sporen aan de Oostkust bij Nienhagen.

Scandinavië ligt voor een belangrijk deel op het Baltische schild, de oude kern van het continent. Aan de zuidrand liggen in concentrische cirkels jongere gesteenten. De overgang loopt dwars door het Oostzeegebied, met spectaculaire kliffen.

Oprukkend landijs en poolwinden uit de glacialen hebben het landschap in Midden- en vooral Oost-Nederland en de loop van Nederlands grootste rivier meermaals ingrijpend beïnvloed. Eigenlijk zijn er vier Rijnen geweest, waarvan je nu nog sporen in het landschap ziet.

Wat een luxe: twee atlassen die geschikt zijn voor gebruik in het voortgezet onderwijs. Vrijwel gelijktijdig verschenen de 2e editie van de Alcarta Wereldatlas en de 56e editie van De Grote Bosatlas. De redactie van Geografie vroeg me ze te bekijken door een fysisch-geografische bril.

Net als Aruba zijn Curaçao en Bonaire paradijselijk voor wie van zon, zee en zand houdt. Anders dan op de Bovenwindse eilanden is het zand aan het strand enkel afkomstig van verweerde koralen. Resten van het vulkanisme tref je alleen nog aan in het binnenland.

Een bijna compleet overzicht van de aardwetenschappen

Kees Hendrix zag als 10-jarig jongetje tijdens een vakantie in Zuid-Limburg voor het eerst ‘rotsen’ en kreeg in een groeve een stuk steen met fossielen. De fascinatie bleef en resulteerde in een lijvig boekwerk.

Landen op Saba is doodeng. Eerst zie je het eiland als een massieve bergmassa op je af komen. Als we de grond raken, schreeuwt de copiloot ‘Remmen’ en aan het eind van de landingsbaan staat het toestel dwars op de richting stil. Voor ons gaapt een klifrand, met beneden de woeste zee.

Het eiland Aruba is slechts 18 km2 groter dan Texel. De grote verscheidenheid aan geologische verschijnselen is dan ook wonderlijk. En de afwisseling tussen ijstijden en warmere perioden is hier veel beter zichtbaar dan in Nederland.