Volgens een recente schatting van het U.S. Census Bureau (2022) telt metropolitaan New York meer dan 20 miljoen inwoners. Een duizelingwekkend aantal, verspreid over een reusachtig gebied in de staten New York, New Jersey, Connecticut en Pennsylvania. New York City (NYC) vormt nog steeds de kern. De vijf boroughs NYC, Bronx, Brooklyn, Manhattan, Staten Island en Queens zijn samen goed voor zo’n 8 miljoen inwoners.

Voor de oudere tv-kijkers heeft ‘Taos, New Mexico’ wellicht nog een bekende klank. Tussen 1970 en 1977 (en vele herhalingen daarna) speelde acteur Dennis Weaver immers de hoofdrol in de serie McCloud, over de gelijknamige politieman uit Taos New Mexico, die meehielp bij de misdaadbestrijding in New York City. Uiteraard gezeten op een paard, met cowboyhoed en dito laarzen. Het huidige Taos ligt zo’n 80 km ten noorden van New Mexico’s hoofdstad Santa Fe, telt ongeveer 6000 inwoners en vormt het administratieve en verzorgende centrum van Taos County, met zo’n 35.000 inwoners en een bevolkingsdichtheid minder dan 1 persoon/km2.

Het Spaanse occupatieproces in Noord-Amerika leunde sterk op de Rooms-Katholieke Kerk en vooral de missieposten (in het Spaans misiones) van de Franciscaner Orde. In de misiones werden delen van de inheemse bevolking opgevangen en gekerstend. Vier zijn er nog te zien in het San Antonio Missions National Historical Park.

Aan het einde van de jaren 1950 werd Little Rock hét frontgebied in de strijd om gelijke toegang tot het Amerikaanse onderwijs, terwijl de beelden van bewapende soldaten die zwarte leerlingen naar school begeleidden, de wereld over gingen.

Mede dankzij de Cumberland Gap, de doorbraak door de Appalachen (Geografie, april 2019) werd Tennessee een nieuwe kolonisatiegebied achter de bergketen in het oosten van de Verenigde Staten. Vooral Britse en Schotse immigranten vestigden zich op de relatief goedkope landbouwgronden. Daarbij werd de oorspronkelijke bevolking verdreven, met als onmenselijk dieptepunt de deportatie van de Cherokee naar Oklahoma, bekend als de Trail of tears. Latere kolonisatiefronten schoven op naar het midden en westen van Tennessee, waar het op slavernij gebaseerde plantagesysteem tot grote bloei zou komen. Tennessee koos dan ook partij voor de zuidelijke Confederatie, die voor uitbreiding van de slavernij was, terwijl het Noorden restricties wilde. De staat raakte verwikkeld in de rampzalige Amerikaanse Burgeroorlog van 1861-1865 en kwam hier ontredderd en sterk verarmd uit. De infrastructuur was verwoest, het plantagesysteem ten onder gegaan en de niet-agrarische sector was zwaar gehavend. Het zou nog decennia duren voor Tennessee weer enigszins op de been was. De ‘grote ommekeer’ voor Tennesse moest nog komen tijdens de crisis van de jaren 1930.

Tot ver in de 19e eeuw was het Amerikaanse platteland zeer gebrekkig ontsloten. Wegen waren er schaars en van slechte kwaliteit. Reizigers en goederenvervoer moesten vaak enorme omwegen maken voor de weinige bruggen over de vele wateren. Gaandeweg kreeg men het bouwen van permanente bruggen onder de knie en tegen het midden van de 19e eeuw telde het oosten van de Verenigde Staten zo’n 10 duizend bruggen, tot stand gekomen op lokaal initiatief en met lokale financiering. Daarvan zijn er nu nog zo’n duizend over, waarvan sommige nog steeds in gebruik. 

Ooit was Bodie een kenmerkend gouddelversstadje, in de heuvels ten oosten van de Sierra Nevada in Californië. In 1950 was het verworden tot een ghost town. Dankzij een stevige lobby van historici is het nu een museum.

Het stroomgebied van de Coloradorivier beslaat delen van zeven staten in het westen van de VS en twee regio’s in Mexico. Dit uitgestrekte, goeddeels aride stroomgebied voorziet ruim 36 miljoen mensen van water voor het huishouden, irrigatie én hydro-elektriciteit. De allereerste dam die hier gebouwd werd, was de Hoover Dam in 1936, destijd een technisch wereldwonder.

Het noordelijke deel van de in totaal 2,1 miljoen vierkante kilometer die de Amerikanen in 1803 kochten van Frankrijk, de zogeheten Louisiana Purchase (zie Geografie september 2019), werd allang bewoond door verspreide groepen inheemse volken, in totaal zo’n 600.000 mensen. Zij waren goeddeels onkundig van de koloniale transactie en leefden hun levens zoals altijd. Maar niet voor lang: spoedig zouden de Sioux (tegenwoordig Lakota), Cheyenne, Crow en vele andere stammen overspoeld worden door ‘Amerika’.

De Outer Banks vormen een strook van zo’n 300 kilometer, met eilandjes, duinen, zandbanken en kwelders, voor de Atlantische kust van North Carolina – een soort Waddenzee van de Verenigde Staten. Lange tijd fungeerden de Outer Banks vooral als barrière voor het laaggelegen kustgebied van North Carolina, vandaar ook de term barrier islands. Ze krijgen dikwijls te maken met stormen, orkanen en hoge golven, die grote schade toebrengen aan stranden en duinen, infrastructuur en gebouwen.