Taos Pueblo (New Mexico)

Het Erie Canal, de verbinding tussen de Atlantische Oceaan en de Grote Meren via New York en de rivier de Hudson, kwam gereed in 1825. Met een lengte van 584 kilometer en 35 sluiscomplexen was het een groots project dat in slechts 8 jaar werd gerealiseerd. Het Eriekanaal halveerde de transportkosten van de Grote Meren naar New York en was lange tijd bijzonder succesvol, zowel voor de haven van New York, als voor de economische ontwikkeling van het noordelijke deel van de staat New York én de zuidelijke kuststroken van het Ontario-, Erie- en Michiganmeer. 

Het Spaanse occupatieproces in Noord-Amerika leunde sterk op de Rooms-Katholieke Kerk en vooral de missieposten (in het Spaans misiones) van de Franciscaner Orde. In de misiones werden delen van de inheemse bevolking opgevangen en gekerstend. Vier zijn er nog te zien in het San Antonio Missions National Historical Park.

Nadat de Spanjaarden ruwweg tussen 1540 en 1580 ook het zuidwesten van de latere Verenigde Staten hadden doorkruist, maakte dit uitgestrekte gebied deel uit van het grote Spaans-koloniale rijk in de Amerika’s. De Spanjaarden hadden daarbij grote belangstelling voor ‘Nuevo Mexico’ en Arizona vanwege de verhalen over de aanwezigheid van rijke zilveraders. Het gebied rondom het noordelijk gelegen Santa Fe (New Mexico) werd een belangrijke leverancier voor de Spaanse zilvervloten. Op zoek naar een gunstiger route ontdekte Antonio de Espejo in 1583 bij toeval El Morro, een 60 meter hoge zandsteenrug in het gortdroge noordwesten van New Mexico. Aan de voet daarvan lag een bron met een permanente wateraanvoer – ook in de smoorhete zomers. De Espejo sprak in zijn reisverslag over ‘de poel bij de grote rots’. Het werd al snel een belangrijke pleisterplaats voor vermoeide, dorstige reizigers en hun rij- en pakdieren op de route naar en vanuit Santa Fee.