Om de opwarming van de aarde te beperken, de biodiversiteit te herstellen en een gezonder leefmilieu te creëren, dienen steden natuurinclusiever te worden. Dat gaat verder dan de aanleg van extra parken of verticale bossen en beperking van de schade die we toebrengen aan de natuur. Zestien actiepunten ontleend aan een breed scala publicaties. 

Op 14 en 15 juli 2021 richtten overstromingen op tientallen plaatsen in de Eifel, de Ardennen en de uitlopers daarvan in het Limburgse Heuvelland enorme schade aan. Belangrijker nog dan de vraag hoe dit kon gebeuren, is de vraag of en hoe zulke overstromingen te voorkomen zijn.

Slums, favela’s, shanty towns, kampungs, bidonvilles, informal settlements, sloppenwijken of hoe ze wereldwijd ook heten, stellen stadsbesturen voor dilemma’s. De ongeplande nederzettingen hebben een bufferfunctie, maar vormen ook een ‘schandvlek’, waar mensen in zeer gebrekkige omstandigheden leven. Welke aanpak komt de bewoners ten goede? 

In Nederland staat stadsvernieuwing al meer dan vijftig jaar hoog op de agenda. Er zijn miljarden euro’s gestoken in de leefbaarheid van probleembuurten. Maar nog steeds wonen 2 miljoen mensen in buurten waar het slecht toeven is. Is dit probleem onoplosbaar of hebben we al die jaren verkeerde uitgangspunten gehanteerd?

De overgang van fossiele naar schone energie heeft een enorme impact op de ruimte en kost jaarlijks ongeveer 3-4,5% van het bruto binnenlands product. Hoe zelfvoorzienend willen we in 2050 zijn en hoe verdelen we de baten en de lasten tussen stad en platteland?

In hun pursuit of happiness trekken mensen wereldwijd massaal naar steden. Hoe gelukkig zijn ze daar? En wat kunnen steden doen om mensen gelukkiger te maken? Kunnen zij ‘sturen op geluk’?

De afgelopen twintig jaar begonnen gezinnen met kinderen de stad te herontdekken. Sommigen dreigen de stad echter ongewild te verlaten. Dat is slecht voor hen én voor de stad. Daarom moeten steden kindvriendelijker worden.

‘Welkom in de slimme stad. Waarin intelligente technologie ons leven veiliger, schoner, sneller en leuker maakt’, aldus de cover van een bijlage van NRC Handelsblad in 2016. Naast hoge verwachtingen is er inmiddels ook flinke argwaan ontstaan over de smart city. De een vindt het een utopie, de ander een dystopie. Laten we het kind echter niet met het badwater weggooien.

Door de stedelijke veranderingsagenda en de herverkiezing van de Parijse burgemeester Anne Hidalgo kreeg ‘de 15-minutenstad’ in 2020 ineens wereldwijd bekendheid. Ook de club van burgemeesters van bijna honderd wereldsteden omarmde het concept voor de post-covid-19-stad. De 15-minutenstad verenigt veel van wat een stad humaan kan maken.

De deeleconomie is in opkomst en verandert van karakter. Zij manifesteert zich bij uitstek in steden. Die kunnen er verschillend mee omgaan. Dat bepaalt of de deeleconomie bijdraagt tot meer of tot minder humane steden.