Of het nu gaat om Liverpool of Nantes, veel voormalige probleemsteden in Europa hebben de afgelopen decennia de weg omhoog gevonden. Lokale actoren spelen hierbij een essentiële rol. Geografen hebben daar steeds meer oog voor gekregen.

• Abrahamse, J.E. et al. (Red.). Het landschap beschreven. Historisch-geografische opstellen voor Hans Renes.
• De Pater, B., & Paul, L. (Red.). Europa. Een geografische verkenning (derde editie).
• Van der Ziel, T., & Corporaal, A. Atlas van de IJssel.
• Abrahamse, J.-E. et al. Historische atlas van Eindhoven. Van Brabants marktstadje tot centrum van de Brainport-regio.
• Hooijen, I. Place attractiveness. A study of the determinants playing a role in residential settlement behaviour.
• Van Ginkel, H., De Pater, B., & Ottens, H. (Red.). Een grote stap. Het Geografisch Instituut in Utrecht 1960-1990.
• Sigmond, P. Paul van Vlissingen & zoon. Ondernemers in stoom.
• Norder, S. De wereld in het klein. Wat eilanden ons vertellen over de relaties tussen mens en natuur.

• Jensen, L. Crisis en catastrofe. De Nederlandse omgang met rampen in de lange negentiende eeuw. 
• Van der Ham, W. Johan van Veen, meester van de zee. Grondlegger van het Deltaplan. 
• Wilson, B. Metropolis. De grootste uitvinding van de mens.
• Cottyn, I. Between modern urbanism and ‘rurban’ realities. Rwanda’s changing rural-urban interface and the implications for inclusive development. 
• Blokhuis, L. Berlijn. Muzikale revolutie. 

Als wetenschap voor het brede publiek heeft de geografie amper profiel, ondanks het machtige hulpmiddel van kaart en atlas. Geografen op universiteiten doen vooral fundamenteel en toegepast onderzoek. Is die onbekendheid in ruimere kring erg? Moet het anders?

• Rietbergen, T. van. Globalisering: ramp of redding? Een speurtocht naar de oorzaken van milieuproblemen en ongelijkheid.
• Farrier, D. Voetafdrukken. Op zoek naar fossielen van de toekomst.
• Hajer, M., Pelzer, P. e.a. Neighbourhoods for the Future. A Plea for a Social and Ecological Urbanism.
• Nijenhuis, C. Waddenwolf. De opzienbarende geschiedenis van een jonkheer die de Waddenzee wilde droogleggen.

• Kraak, M-J. & Ormeling, F.J. Cartography. Visualisation of Geospatial Data. Fourth Edition. 
• Delphine, D. Perceiving the Giant. Bringing Back People into Megaprojects: the Case of Indonesian Development Practice. 
• Journal of European Landscapes. Amsterdam University Press, open access. Domosh, M., Heffernan, M., & Withers, Ch.W.J. (Eds.). The Sage Handbook of Historical Geography. 
• Woud, A. van der. Het landschap, de mensen. Nederland 1850-1940. 
• Hakkenes, E. Gas. Het verhaal van een Nederlandse bodemschat. 
• Gowricharn, R. Miskend verleden. Hindostaanse boeren in Suriname 1880-1980. 

• Nijman, J. (Ed.). Amsterdam’s Canal District: Origins, Evolution and Future Prospects
• Landschappen van Caribisch Nederland. Themanummer van het Tijdschrift voor Historische Geografie
• Tyler Miller, G., & Spoolman, S.E. Living in the Environment
• Olink, H. De Ardennen. De ontdekking van een grensland
• Hospers, G-J. Ruhrgebied. Een sterk staaltje Duitsland
• Schapendonk, J. Finding Ways Through Eurospace. West African Movers Re-viewing Europe from the Inside

In 2020 werd Jan van Mourik 75 jaar. Maar nog steeds is hij gedreven bezig met zijn vak: fysische geografie. Onlangs verscheen ‘de kroon op zijn onderzoek’.

• Jensen, O.B. e.a. (red). Handbook of Urban Mobilities. Routledge, 430 p., 190 pond (hardcover), 36 pond (eBook).
• Raad voor de leefomgeving en Infrastructuur. Stop bodemdaling in veenweidegebieden. Het Groene Hart als voorbeeld. 
• Kom, A. de. Wij slaven van Suriname. 
• Berendse, M., & Brood, P. Historische streekatlas. De ware schaal van Nederland.
• Kroonenberg, S. De man van de berg. Friedrich Voltz (1828-1855), jonggestorven natuuronderzoeker in Suriname. 

Als fysisch geograaf was Herman Verstappen zeer begaan met de aarde, haar natuur en bewoners. Zijn betrokkenheid blijkt uit elke pagina van zijn autobiografie Zwerftocht door een wereld in beweging (2006). Behalve aan Texel had Verstappen zijn hart verpand aan Indonesië. Direct na zijn studie fysische geografie in Utrecht (1942-1949) kreeg hij een baan bij het Geografisch Instituut, onderdeel van de Topografische Dienst, in Jakarta. Daar, en later ook aan universiteiten in Yogyakarta en Bandung, gaf hij onderwijs aan Indonesische studenten en deed hij onderzoek naar kustontwikkeling in de Baai van Jakarta. Hij promoveerde hierop in 1953 in Utrecht. Maar zijn mooiste maanden beleefde Herman Verstappen tijdens zijn reizen door de Indonesische archipel. Het waren behalve onderzoeksreizen ook halve ontdekkingstochten. Alle vulkanen boven de 3000 meter heeft hij er beklommen.