%1

Had ik al verteld dat je in Asturië prachtig kunt fietsen? Tussen de grijsgroene Picos en de Atlantische oceaan. Of in de Kop van Noord-Holland, de Noordoostpolder, Zuidwest-Friesland, Noordoost-Groningen, Montferland, Sauerland, Toscane, de Pyreneeën? Ik meen van niet. Maar ach, kun je niet overal prachtig fietsen? Heeft niet elk landschap zijn verhaal, zijn charme, in welk jaargetijde dan ook? 

Als fietser rijd je door de mooiste landschappen. Maar je komt ook op heel lelijke plekken. Zelfs in de Savoie, in de majestueuze Franse Alpen. Want wat de Fransen daarboven aan skidorpen hebben gebouwd, daar lusten de honden geen brood van. Een welstandscommissie lijkt er te ontbreken.

De mooiste tijd van het jaar om er te fietsen is september. De bossen beginnen dan al wat bruinrood te kleuren, terwijl de temperatuur nog steeds aangenaam is. En heb je ’s avonds behoefte aan vertier, dan zak je af naar de Moezel, met haar vele wijndorpen. Of je gaat naar Trier, de bruisende universiteitsstad met zijn fraaie oude centrum. De volgende dag fiets je dan weer kilometers lang omhoog in de Hunsrück en geniet je opnieuw van het stille en rustige landschap.

Bij ons thuis zijn we dol op Toscane. Het eten, de mensen, de taal, het klimaat, de steden, het landschap. Ach, wie houdt er niet van Toscane? Een wat vergeten stukje is de Maremma, de kuststreek in het zuidwesten van Toscane. Oorspronkelijk was het een wat treurige streek. In de moerassen en lagunes langs de kust kwam veelvuldig malaria voor. Het was een dunbevolkte streek van veeboeren en er waren nauwelijks steden van enige betekenis. Heel on-Toscaans eigenlijk.

Wie ooit over de Passo dello Stelvio is gereden, weet dat het daar druk is. Op de iconische, haarspeldrijke beklimming wordt de fietser geconfronteerd met horden motorrijders en eindeloze aantallen auto’s. Een gekkenhuis. Daarom kiezen we vandaag het dal ernaast: Val Martello. 

Ooit was Frank van Dam met een stel vrienden en vriendinnen rond oudjaar in de Ardennen. Standplaats Dochamps, ten noordoosten van La Roche. Er lag een dik pak sneeuw en ’s nachts vroor het meer dan 20 graden.

Frank van Dam fietst door de Franse Alpen en geniet van de uitzichten maar beseft dat hij geen klimmer is.

 

Het Westland is lelijk,  toch fietst Frank van dam er graag. Sterker nog, hij vindt het er prachtig.

 

In Amsterdam wordt iets groots verricht. Dwars door de oude binnenstad wordt een metrolijn aangelegd: de Noord-Zuidlijn. Dat hebben ze ooit eerder gedaan en dat was slecht bevallen. Dat nooit meer, dachten bewoners en bestuurders toen.