Marokko is een fosfaatsupermacht. Het land heeft de grootste reserves en is de belangrijkste exporteur. Een deel van het fosfaat komt echter uit de bezette Westelijke Sahara. De exploitatie en export van die reserves zijn illegaal, maar geen land weert dit ‘bloedfosfaat’.
Dat mensen sporen op aarde nalaten, weten we. Onze invloed blijkt inmiddels zelfs tot in de gesteentecyclus te reiken, een proces dat miljoenen jaren duurt. Vanaf eind oktober besteedt het Museon er aandacht aan met nieuw gevormd ‘plastic gesteente’.
Terwijl president Erdoğan na de coup vooral spreekt over de bescherming van de democratie, die door gulenistische ‘terroristen’ bedreigt wordt, zochten hij en zijn AKP de legitimatie voor nieuw beleid de afgelopen tijd vaak in een deels herschreven Ottomaanse verleden.
Precies vijfhonderd jaar geleden beeldde Martin Waldseemüller op zijn Carta Marina de Portugese koning Emanuel de Gelukkige af, gezeten op de rug van een zeemonster. Was dit slechts een symbool van de Portugese overheersing op de wereldzeeën of geloofden de 16e-eeuwse kaartlezers echt in die zeewezens?
De economie van IJsland stortte in 2008 in, maar neemt de afgelopen jaren weer een grote vlucht door toerisme. De toegenomen populariteit brengt IJsland inkomsten én kopzorgen. Voor fysisch en sociaal geografen is het land een absolute must-see.
In oktober 2012 beschreef Jan van Mourik in Geografie hoe de ‘mythe van de heideplag’ ontmaskerd werd door archiefonderzoek en nieuwe luminescentiedatering. De allernieuwste techniek met biomarkers maakt het mogelijk nog preciezer te bepalen hoe de boeren op de arme zandgronden aan hun stalmest kwamen.
De afgelopen halve eeuw werd Spanje steeds meer mediterraan en minder het land van de hoogvlakte.
De wetenschappelijke discussies over de opwarming van de aarde en het broeikaseffect gaan meestal over de hoofden van het lekenpubliek heen. John van Boxel doet een manmoedige poging zonder ingewikkelde formules uit te leggen hoe het zit.
Er heerst onrust in Brazilië. De afgelopen tijd waren er grote demonstraties door voor- en tegenstanders van het overheidsbeleid. De onvrede heeft niet alleen te maken met de wijdverbreide corruptie – waarbij ook de geschorste president Dilma Roussef geen schone handen lijkt te hebben – maar evenzeer met de nog altijd bestaande ongelijkheid, ondanks stevige sociale programma’s in de afgelopen tien jaar. Een beschouwing vanuit de radicale geografie.
Op 23 juni stemde een kleine meerderheid van de burgers in het Verenigd Koninkrijk vóór vertrek uit de EU. Hoe dat zou moeten en hoe men de toekomstige verhouding met de EU voor zich zag, bleef (en blijft) vooralsnog een vraagteken.
