Geen gemakkelijke tijd voor jongeren. Opgehokt. Veel dingen niet kunnen doen. Zelfs niet naar school mogen. Het einde van corona is nog niet in zicht. Hoe moet dat verder? Van nature willen veel jongeren dingen doen. En velen denken ook best goed na. Daar hoef je geen Greta Thunberg of Amanda Gorman voor te zijn. Hoe kunnen we al die energie inzetten in coronatijd? En wat kan aardrijkskunde daarbij bieden? Het tijdschrift J-Reading wijdde een heel nummer aan geografie en corona. Voor leraren die op zoek zijn naar eigentijdse en kritische schoolaardrijkskunde is het nieuwe gratis e-book van John Huckle een aanrader.

Migratie. Met extra voorzichtigheid wordt het aangesneden in de klas. Het onderwerp hoort bij aardrijkskunde, maar voor veel docenten is het niet makkelijk te behandelen. Thijs van Manen schreef in Geografie februari 2021 al over het onderwerp vanuit het perspectief van leerlingen. Maria Janse sprak voor dit verhaal vijftien docenten van verschillende scholen over hun ervaring met het onderwerp migratie.

Verlangen in de ruimte: lust en liefde in onze (semi)publieke en private levens.

In deze blog vanuit Tripoli geeft plaatsvervangend ambassadeur Gabriëlle Metz meer uitleg over het conflict in Libië. Een toepasselijk moment, want Libië heeft vanaf volgende week mogelijk een nieuwe tijdelijke eenheidsregering, voor het eerst sinds jaren.

Laatst las ik een bericht dat gruis en stenen die gletsjers (gedeeltelijk) bedekken invloed hebben op het klimaat, zo zouden ze zorgen voor een minder snelle smelt. Wonderlijk genoeg zijn deze bedekkingen pas recent verwerkt in prognoses over klimaatopwarming.

De nieuwe Geografie is uit!

Meer parken, perken en plantsoenen

In de eerste aflevering van deze serie (Geografie januari) gaven we aan dat de humane stad gestalte krijgt door alle bewoners een menswaardig bestaan te verschaffen en tegelijkertijd de mogelijkheden van de natuurlijke omgeving te benutten zonder de grenzen van het ecosysteem te overschrijden. ‘De groene stad’ is het eerste artikel in een reeks waarin we het begrip humane stad willen verhelderen en de weg erheen willen traceren.

‘Maar meneer, wat vindt ú ervan?’

Een onthoofde leraar in Frankrijk en een ondergedoken collega in Rotterdam: als aardrijkskundeleraar moest ik extra moed verzamelen om weer controversiële kwesties te behandelen in de klas. De eerste e-mail van een ouder met kritiek op de inhoud van een gestreamde les is al binnen.

Het centrum van Groningen wordt begrensd door een aantal grachten met namen die verwijzen naar een verleden als bloeiende havenstad. Denk aan Noorderhaven, Turfsingel en Schuitendiep. Het ‘Hoge der A’ en ‘Lage der A’ danken hun naam aan het getij dat via het Reitdiep tot in de stad reikte. Soms moesten de boten aan dit laatste stukje Drentse A aan de hoge kade liggen, soms aan de lage. Het Reitdiep was dus een getijderivier. Ter hoogte van Zoutkamp stroomde de getijdegolf van de Waddenzee via de Lauwerszee twee keer per dag het Groningse land in en uit.