Een hardnekkige tijdsordening en het puberbrein
Frank van Dam begrijpt niet waarom middelbare scholen zo vroeg in de ochtend al beginnen met hun lessen. Hij pleit voor een latere start, en heeft daar een paar goede redenen voor.
Er zijn veel dingen die ik niet begrijp. Eén ervan is het vroege tijdstip waarop middelbare scholen beginnen. Mijn zoon van twaalf verlaat al om half acht het huis; zijn school start om kwart over acht. Mijn dochter van veertien mag een kwartier later de deur uit.
Twee feiten maken dat ik dat niet begrijp.
Feit één: het puberbrein komt 's ochtends pas laat op gang, zo heb ik van hoogleraar ontwikkelingspsychologie Eveline Crone geleerd. Het lichaam van pubers geeft steeds later 's avonds het slaaphormoon melatonine af en omdat ze in de groei zijn, hebben ze eigenlijk veel slaap nodig. Dat maakt het allemaal heel gezellig ís ochtends vroeg aan de ontbijttafel, maar dit hier even terzijde.
Feit twee: pubers lopen het meest kans slachtoffer te worden van een verkeersongeval. Hun ongevallenrisico per afgelegde kilometer is (na dat van 75-plussers) het hoogst van alle leeftijdsgroepen. Of dat iets met feit één te maken heeft, weet ik niet. Maar die stelling durf ik wel aan.
De oplossing lijkt me voor de hand te liggen: laat middelbare scholen een uur later beginnen.
Gevolg één: betere prestaties van leerlingen.
Gevolg twee: de drukke stedelijke ochtendspits wordt minder belast met fietsende, scooterende en pendelende pubers.
Gevolg drie: minder verkeersongevallen. Iedereen blij, zou je zeggen.
En toch starten die scholen zonder uitzondering om kwart over acht, half negen. Is daar een reden voor die ik niet ken, of is die tijdsordening zo hardnekkig en vanzelfsprekend dat daarover niet meer wordt nagedacht? Ik begrijp het in elk geval niet. Ik zie slechts één voordeel van hun vroege start: ik heb nu elke ochtend voordat ik zelf de deur uit moet, precies een kwartier om ongestoord de krant te lezen.