Nieuwbouw op oude plekken. Dit is het nieuwe stedelijke bouwen in optima forma. Ruimte voor eigen initiatief, ruimte voor particulier opdrachtgeverschap, al dan niet in collectief verband. Geen blauwdrukken vooraf, maar ruimte voor verrassing. Ik hou daar wel van.

In de GeoWeek 2014 waren vierduizend leerlingen op expeditie. Tweehonderd gingen aan de slag met laagjes. Tijdens de expeditie Onder de grond op het Domplein en in het Universiteitsmuseum leerden ze wat de overeenkomst is tussen spekkoek, archeologische vondsten, jaarringen van bomen, en boorkernen uit het Kromme Rijngebied. Leerzaam en leuk.

Ons ruimtelijk beleid, ooit internationaal toonaangevend, is afgegleden naar het niveau van broddelplanologie. Recente ‘rijksvisies’ vertonen een beschamend gebrek aan planconcepten. Onzorgvuldige afweging van belangen, wensen en functies en een rommelig landschap zijn het gevolg. Dat moet en kan beter. Met bovenal meer aandacht voor moderne vormen van coproductie.

In Geografie juni 2013 hield Henk van Houtum een pleidooi voor een wederopstanding van de creatieve, bewust subjectieve cartografie, bevrijd van de ketenen van commercie en technologie, door hem gedoopt tot Hermes-cartografie. Barend Köbben en Jan Willem van Eck menen dat die allang bestaat en de laatste jaren tot bloei is gekomen, juist dankzij de technologische ontwikkelingen in de lokalisatie, Open Data en het programmeerbare web.

 

In de 19e eeuw was Nicaragua een van de beoogde locaties voor een verbinding tussen de Atlantische en Stille Oceaan. Met de aanleg van het Panamakanaal verdwenen de plannen in de koelkast. Maar nu lijken ze met steun vanuit China toch uitgevoerd te worden. De ecologische, sociale, geopolitieke en economische implicaties zijn gigantisch – als het echt zover komt.

 

Net voor de start van de examens werd bekend dat havisten op het eindexamen Nederlands doorgaans met name teksten uit de Volkskrant voorgeschoteld krijgen en vwo’ers vaker uit het NRC Handelsblad. Bij aardrijkskunde geldt hetzelfde, maar telt ook Geografie mee.

Zonne-energie vergt duurzaam beleid

Tussen 2000 en 2010 werd de capaciteit aan zonne-energie in Nederland vervijfvoudigd, terwijl deze in het aangrenzende Noordrijn-Westfalen verhonderdvoudigde. Op sociaal-cultureel, economisch en geografisch vlak lijken de gebieden sterk op elkaar. Het energiebeleid is echter radicaal anders.

Als geograaf beleef je soms iets persoonlijks dat appelleert aan je professionele gevoel voor ruimte en tijd, en de verschillen van plaats tot plaats. Wilma Peters zag in haar jeugd nieuwbouw rijzen in Nijmegen en schreef er uiteindelijk haar aardrijkskundescriptie over.