Hoover Dam (Nevada)

Recente onderzoeken in Utrecht en Wageningen op basis van hydrologische simulatiemodellen lijken erop te wijzen dat de mens – meer nog dan klimaatverandering – grote invloed heeft op de ontwikkeling van droogtes in de toekomst.

Tijdens een woelige periode met allerlei opstanden tegen de Britse Kroon groeide onder de bewoners van de dertien koloniën aan de Amerikaanse oostkust de roep om onafhankelijkheid. Begin juni 1776 zetten ze in Philadelphia, destijds verreweg de grootste stad in Amerika, hun handtekening onder de Declaration of Independence. Daarmee was de losmaking van Groot-Brittannië op papier een feit. In werkelijkheid was de afscheiding van de dertien Amerikaanse gewesten nog in volle gang. De American Revolutionary War zou nog ruim zeven jaar duren.

Mede dankzij de Cumberland Gap, de doorbraak door de Appalachen (Geografie, april 2019) werd Tennessee een nieuwe kolonisatiegebied achter de bergketen in het oosten van de Verenigde Staten. Vooral Britse en Schotse immigranten vestigden zich op de relatief goedkope landbouwgronden. Daarbij werd de oorspronkelijke bevolking verdreven, met als onmenselijk dieptepunt de deportatie van de Cherokee naar Oklahoma, bekend als de Trail of tears. Latere kolonisatiefronten schoven op naar het midden en westen van Tennessee, waar het op slavernij gebaseerde plantagesysteem tot grote bloei zou komen. Tennessee koos dan ook partij voor de zuidelijke Confederatie, die voor uitbreiding van de slavernij was, terwijl het Noorden restricties wilde. De staat raakte verwikkeld in de rampzalige Amerikaanse Burgeroorlog van 1861-1865 en kwam hier ontredderd en sterk verarmd uit. De infrastructuur was verwoest, het plantagesysteem ten onder gegaan en de niet-agrarische sector was zwaar gehavend. Het zou nog decennia duren voor Tennessee weer enigszins op de been was. De ‘grote ommekeer’ voor Tennesse moest nog komen tijdens de crisis van de jaren 1930.