Vervreemding

Twee keer kreeg ik het gevoel dat je hebt als je ontwaakt na een enge droom. Op weg naar Kampen gingen we voor de verandering eens door Flevoland. Je ervaart dan een technocratisch landschap zonder enige onregelmatigheid. Over de brug bij Roggebotsluis waren we plotseling op het Kamper eiland in een totaal ander landschap. Toen kreeg ik dat merkwaardige gevoel van vervreemding. Tussen Bunnik en Utrecht liggen de landgoederen Nieuw en Oud Amelisweerd en Rhijnauwen. Hier is in de loop der eeuwen een zeer harmonieus park landschap ontstaan. Het Fort bij Rhijnauwen past daar prachtig in. Het is een landschap dat je vredig stemt en tot rust brengt. Ik fietste een keer rond het fort, keek naar de fortgracht en de fraaie boom partijen en na een bruggetje en een boerderij reed ik abrupt in de Uithof langs al die kolossale gebouwen, die op je neer drukken. Ook toen kreeg ik dat vervreemdende gevoel. Ontwikkelen geografen een speciaal gevoel voor de harmonie van landschappen?